KANAYAN YARAMIZ: KADINA ŞİDDET

Bugün kanayan bir yaraya dokunmak istiyorum.  Türkiye'deki kadına şiddet olayları. Kadın ve Şiddet yan yana anılmaması gereken iki kelime ama  her gün gördüğümüz görmediğimiz bir sürü şiddet olayı gerçekleşiyor yada yaşıyorsunuz. Şiddet sadece fiziksel değil ki psikolojik, cinsel, mobbing, ekonomik şiddetten ya bir tanesi yada birden fazlasını aynı anda yaşıyan  kadınlar var. Yok etek giydin yok geç geldin yok onunla neden konuştun. Bu yemeğin neden tuzu yok. Gözünün üstünde kaşın var deyip şiddet uyguluyor. Yani demek istediğim kadınların bir şeyler yapmasına gerek yok.

 Bizim tek suçumuz sevmek galiba. Bize çocukken güzel sonlu, prensesin prensini bulup mutlu olduğu hikayeler okuyorlar, çizgi-filmler işletiyorlar. Biraz büyüyünce aşk romanları okunmaya başlanıyor ve büyüyünce de beyaz atlı prensi arıyoruz mutlu son. Tabiki bu çocukluğu mutlu geçenlerin. Birde çocukluğundan beri şiddet gören kadınlarımız var onların sesi hiç çıkmıyor. O kadar sindiriliyorlar ki tanınmayacak hala gelene kadar şiddet görse bile gidip şikayetçi olmuyor. Tabiki şikayetçi olan kadınların haberlerinize bir çok haberde görüyoruz alınan uzaklaştırma kararları cezalar pek te fayda etmiyor hastalıklı zihinlere. Daha doğrusu vazgeçiremiyor yapmak istediklerinden. 

Bir hayvanın (özür dileyerek yazıyorum) sahibi olamazsınız. Onlar bizim dostlarımız can yoldaşlarımız dilleri yok diye sahibi olduğunu düşünen zihniyetler var. Bunun üzerine bununla yetinmeyip bir kadına da sahiplenmeye çalışıyorlar. Bu hayatta kimse kimsenin sahibi olamaz. Bizi yaratan bir tanrı var. O kullarına eziyet etmezken onlara her türlü nimeti verip doğruyu, yanlışı gösterip kararı yine bize bırakmışken nerden geliyor bu kendini üstün görme. Sizi dokuz ay karnında taşıyana bir kadındı sizi yemeyip yediren giymeyip giydiren her şeyinizi yapan. O da bir kadındı. Aslında bizde başlıyor. Size neyin yapılmasını istemiyorsanız o şekilde yetiştirin çocuklarınızı. Korkmayın. Sesinizi duyurun. Senin yetiştirdiğin o fidan koca bir çınar olur zamanı geldiğinde sadece inanmak gerek.

 Yok erkek temizlik yapmaz. Oğlum geç gelse de olur. Ne var canım elinin kiri. Başkası mı yok oğlum sana bizim Ayşe Teyze'nin kızı var ya temiz aile kızı eline erkek eli değmemiş sana onu alırız. Biz kime kimi alıyoruz. Biz oyuncak mıyız. Biz neyiz de söz hakkımız yok. Biz her şeyiz. Her şey inanmakla başlar. Şiddet görüyorum ama çocuğum için katlanmalıyım. Hayır katlanma. Sen çocuğunu alıp gidersen kendini düzgün bir işte bulursun. Çocuğuna da en iyi şekilde bakarsın. Sadece fiziksel değildi her gün seni azarlayan hor gören küçümseyen bir adamla neden aynı evi paylaşıyorsun. Sadece yaptığı tek şey karnını doyurmak. Biz bunların hepsini onlardan çok güzel yaparız. Neden canınızın yanmasına gururunuzun kırılmasına izin veriyorsunuz. Bırakın kimse arkanızda durmasın. Devlet var. Kadın sığınma evleri var. Kendine is bulana kadar kal çalış kendine yeni bir düsen kur. Sen kendine yetersin. 

Kimsenin tehdidi seni yolundan çevirmesin. Gerekirse git karakolun için de uyu savcılığın kapısında yat ama sesini duyur. Sesiz kaldıkça bir çığ gibi büyüyor acılar. Sen kendine güven. Aslında hepimiz çalışıyoruz.  Yemek yapıyoruz, bulaşık yıkıyoruz, temizlik yapıyoruz, çocuk bakıyoruz, tamir yapıyoruz, bahçe işi yapıyoruz, hayvan bakıyoruz, çocuğumuzu eğitiyoruz, TV bakıyoruz bir de üstüne zaman artırıp dikiş, nakış ve örgü yapıyoruz. Hizmet sektöründe bu işlerden sadece birinde çalışıp maaş alınıyor. Neden korkuyorsun ki sen çok fazlasını yapıyorsun zaten evinde.

Arkanda kocaman bir kadın ordusu var. Bizi bizden başkası anlamaz. Önce insan olduğumuzu hatırlayalım.

 Kadında bir insan. Erkekte bir insan.
Kimse kimseden ne üstün ne alçak. Erkekler kadınlar sevilmek istiyor. Saçının okşanmasını istiyor. Saçından tutup yerlerde sürümenizi değil. Sizden güler yüz güzel iki söz istiyor. Ona sürekli küfür eden ağlayan suratı hep asık bir erkek değil. Senin için yemek hazırlayıp arttırdığı parasıyla gidip elbise alıp seninle güzel bir yemek yemek istiyor. Yeni kıyafet aldığı için saatlerce şiddet görmek değil. Biz sizden sadece sevgi görmek istiyoruz değerli olduğumuzu hissetmek. Bu durumu kötüye kullanmaya istismar etmeye ne gerek var. Bundan 40 yıl ya çok fazla değil dedelerinize ninelerinize sorun; bırakın mektup yazmayı gözleri gözlerine değmesin diye gözlerini kaçırırlarmış. Sevdiği kadın zarar görmesin diye. Başkasıyla evlense bile yıllarca aşkına sahip çıkmışlar ama içlerinde yaşamışlar bu durumu ailesine sadık kalmış mutlu bir hayat geçirmişler. Bizim farkımız ne dünyanın en güzel mucizesini taşıyan ayaklar altında. 

Daha fazlasını da yazabilirim ama sözün bittiği yerde bırakıyorum sizi; hamile bir kadının 5 gün yani  120 saat (7200dk) boyunca  şiddet uygulamak için özel hazırlanmış bir odada tanınmayacak hala gelene kadar şiddette maruz kalması. Hem bir kızın sözde onu seven adam onu çalıştırıp parasını elinden alıyor birde yetmiyor üstüne bayıltana kadar dövüp sonra sosyal medyada çok önemli bir şey yapmış gibi canlı yayın yapıyor. Sonra kız öldü ya öldürüldü ya kendi yaptı ama sonuç; hayatta değil sadece o kız mı öldü sizce anneside öldü, babası da öldü. Ya da başka bir kızı tacizden 8 yıl hapis almış birinin hapise girmeden başka bir kıza musallat olup hem onun hemde kendi öldürmesi. Ya da en son kocasının arabasında görünmüş bir kadının cesedinin minibüsün bagajından çıkıyor ve kocasının yalan söylediğini bir tanık sayesinde tüm Türkiye'nin gözü önünde ortaya çıksa da delil yetersizliğinden beraat etmesi. Daha yazamadığım binlercesi var ben sadece şuan gündemdeki şiddet mağduru kadınları yazdım. Ne kadar çoklar değil mi? Söylenecek söz bulamıyorum. İnsanlığın bittiği yer diyoruz. Ertesi gün daha fazla şiddet ile karşılaşıyoruz.

Şimdiden teşekkür ederim okuyan herkese. Lütfen daha fazla kişiye ulaşmasını sağlayın. Belki birinin hayatını etkileriz. Acılar paylaştıkça azalır. Üstüne gittikçe küçülür. Isteyen herkes altına yorum olarak paylaşabilir. Sağlıcakla kalın...
                          

                                                                                                               DİJİTAL EBE...